2 typy układu hamulca tylnego, sterowanego kciukiem
Istnieją różne typy pomp hamulcowych dostępnych dla zespołów występujących w MotoGP. Różnią się one ze względu na rozstaw osi motocykla, ich konfigurację oraz „reaktywność”, czyli kontrolę nad pojazdem, którą odczuwa motocyklista. Dodatkowo każdy motocykl wyposażony jest w zdalny regulator, używany przez kierowcę lewą ręką do zmiany położenia dźwigni hamulca nawet w trakcie pokonywania okrążeń na torze.
Według Brembo, więcej niż jedna trzecia kierowców MotoGP regularnie korzysta z tylnego hamulca za pomocą kciuka. To rozwiązanie techniczne zostało wprowadzone przez włoską firmę w latach 90., jako wsparcie dla Micka Doohana (po wypadku nie mógł używać standardowego hamulca nożnego). Pozwala ono aktywować tylny hamulec poprzez naciśnięcie specjalnej dźwigni, umieszczonej po lewej stronie kierownicy.
Istnieją dwa, stosowane w sezonie 2018, warianty hamulca tylnego obsługiwanego kciukiem. Najbardziej powszechny jest układ łączący pompę aktywowaną kciukiem ze standardową nożną dźwignią hamulca, wykorzystujący tylny zacisk dwutłoczkowy. Alternatywą jest układ dwóch oddzielnych obwodów, z których każdy może działać na dwóch z czterech tłoków tylnego zacisku. W pierwszej opcji skorzystanie z hamulca każdą z metod daje ten sam efekt, w drugiej, hamowanie nożne i za pomocą kciuka mogą być stosowane jednocześnie.