10 rekordów w sportach motorowych w 2018 r., o których być może nie słyszałeś, a do których przyczyniły się hamulce Brembo.

2019-01-24

Pożeracze rekordów, bardzo młody talent, kobiety, które pokonują mężczyzn – w tym wytrwanych mistrzów: w 2018 roku, świat motosportu przyniósł nam wiele ciekawych historii. Zebraliśmy 10 niezwykłych przykładów. Wszystkie są różne, ale łączy je wykorzystywanie hamulców Brembo i właśnie dlatego umieściliśmy je tutaj dla Was.

​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​

2018 był rokiem 5. tytułu mistrza świata Formuły 1 Lewisa Hamiltona i pierwszego sezonu bez zwycięstwa Valentino Rossiego w barwach Yamaha. Toyocie w końcu udało się wygrać 24-godzinny rajd Le Mans, a Ducati wycofał z produkcji swojego dwucylindrowego Panigale R.​

 

Walka o niektóre mistrzostwa toczyła się do ostatniego wyścigu (jak w WRC i Moto3), podczas gdy w innych rozstrzygnięcia zapadły wcześnie (np. Formuła 1 i MotoGP). Zdarzyło się jednak wiele niesamowitych występów, bezprecedensowych w historii niektórych wyścigowych kategorii. Właśnie dlatego zdecydowaliśmy się opowiedzieć o 10 niezwykłych osiągnięciach, które miały miejsce w minionym roku w sportach motorowych. Historie, być może niezbyt dobrze znane, dotyczące 10 zawodników, którzy ustanowili w tym roku nowe rekordy, które przetrwają przez długi czas. ​

 

Jak się zapewne domyślacie, we wszystkich opisanych historiach, ważną rolę odgrywają hamulce. Aby szybko jechać, trzeba również wiedzieć, jak mocno hamować. Ponadto, aby wygrać wyścig czy mistrzostwa, potrzebujesz układu hamulcowego, który będzie także wytrzymały. A gdy mowa o wydajności i niezawodności, Brembo wchodzi do gry.​


 

KOBIETY, KTÓRE POKONUJĄ MĘŻCZYZN ​​

Dzięki 3 punktom zebranym w finałowym wyścigu we francuskim Magny-Cours, 21-letnia Hiszpanka Ana Carrasco zdobyła Mistrzostwo Świata klasy Supersport 300. Jest to pierwszy przypadek w historii wyścigów motocyklowych, w którym kobieta zdobyła światowy tytuł w zawodach otwartych dla obu płci.​

 

​Stalowe tarcze i spiekane klocki hamulcowe w jej Kawasaki Ninja 400, wspieranym przez team DS Junior, także spisały się nienagannie. W tej kategorii wprowadzono zmiany w przepisach, których celem jest obniżenie kosztów – dlatego nie można stosować części, które są zbyt drogie. Carrasco używała aftermarketowych komponentów hamulcowych, zaprojektowanych tak, by osiągały jak najlepsze rezultaty w motocyklu o wadze do 330 funtów (ok. 150 kg). ​


 

POWRÓT LEGENDARNEGO NAZWISKA ​​

2. miejscem na finiszu wyścigu w Hockenheim (Niemcy), Mick Schumacher zapewnił sobie zwycięstwo w Mistrzostwach Europejskiej Formuły 3. Od 2004 roku nazwisko Schumacher nie znalazło się na szczycie rankingu mistrzowskiego sezonu – wówczas to ojciec Micka, Michael zdobył swój siódmy tytuł Mistrzostw Świata Formuły 1, po raz 5 z rzędu z Ferrari.​

 

​Michael każde swoje zwycięstwo w karierze osiągał używając hamulców Brembo. 19-letni syn poszedł w ślady ojca, osiągając swój sukces wraz z Brembo. Jego team Prema Theodore Racing wyposażył bolid Dallara w tarcze żeliwne o grubości 18 mm z tradycyjnymi nacięciami – było ich 24 lub 48, w zależności od potrzeb. ​


 

NAJMŁODSZY SIEDMIOKROTNY MISTRZ ​

Zwycięstwem w GP Japonii na torze Suzuka, Marc Marquez zapewnił sobie mistrzostwo świata MotoGP na dwie rundy przed końcem sezonu. Ten hiszpański fenomen zdobył piąty tytuł w czasie ostatnich 6 sezonów w topowej klasie wyścigów i łącznie siódmy w karierze biorąc pod uwagę wszystkie kategorie. Wcześniej żaden zawodnik nie zdobył 7 tytułów Mistrza Świata przed ukończeniem 26. roku życia. ​

 

Wspólnym mianownikiem wszystkich zwycięstw Marqueza jest układ hamulcowy Brembo, choć jego charakterystyka zmieniała się przez lata. W 2010 roku, kiedy Marc wygrywał w klasie 125, używał dwutłoczkowych zacisków i stalowych tarcz. Z kolei w MotoGP zawsze używał tarcz karbonowych, nawet w deszczu oraz 4-tłoczkowych zacisków. ​​


 

17 RAZY PIERWSZY​

Pomimo złamania obojczyka w połowie czerwca, Holender Jeffrey Herlings zdominował Mistrzostwa Świata Mx1, zdobywając 933 punkty i osiągając przewagę 151 punktów nad kolejnym zawodnikiem w klasyfikacji. Zebrał tak imponującą liczbę, dzięki odniesieniu 17 zwycięstw w zawodach Grand Prix w ciągu jednego roku, to bezprecedensowy rekord w motocrossie.​​

 

KTM 450 SX-F, którym Herlings jeździł w 2018 r. w barwach teamu Red Bull Factory Racing, miał zamontowane z przodu pojedyncze zaciski z litego aluminium: jest to pływający zacisk z dwoma 24-milimetrowymi tłoczkami. Herlings używał także pompy hamulcowej ze zintegrowanym zbiornikiem.​


 

KARETA DLA REI​

Odkąd Jonathan Rea dołączył do teamu Kawasaki w 2015 r., jego rywale muszą zadowalać się okruchami ze stołu: w ostatnich 4 sezonach, Irlandczyk z Północy 4 razy wygrał w Mistrzostwach Świata Superbike. Jak dotąd, żaden inny zawodnik, nawet Carl Fogarty, nie zdobył 4 tytułów mistrzowskich z rzędu. ​​  

 

Współpraca pomiędzy Kawasaki i Brembo nie kończy się na produkcji fabrycznej: motocykl ZX-10R, którym ściga się Rea korzysta z 4-tłoczkowych aluminiowych zacisków EVO, posiadających zwiększoną średnicę klocków hamulcowych. Irlandzki jeździec używa stalowych tarcz o średnicy 336 mm (tarcze karbonowe zostały zabronione na mocy przepisów obowiązujących od 1994 r.). ​​​


 

PIĘTNASTOLATEK, KTÓRY NIE CZUJE LĘKU​

​ ​

Niecałe 2 miesiące po wygraniu zawodów Red Bull Rookies Cup, turecki motocyklista Can Oncu, dzięki otrzymaniu dzikiej karty, zaliczył swój debiut w mistrzostwach Moto3 w hiszpańskiej Valencii. Natychmiast pokazał się z najlepszej strony, kwalifikując się do wyścigu na 4. pozycji, a następnie zwyciężając rozgrywany na mokrym torze wyścig. Został tym samym najmłodszym zwycięzcą zawodów rangi Grand Prix, mając zaledwie 15 lat i 115 dni.​ ​

 

Zarówno​ Motocykl KTM RC 250R Rookies, którym Oncu jeździł przez cały rok jak i​ KTM RC 250GP, należący do teamu Red Bull KTM​ mają wspólne komponenty układu hamulcowego: zacisk i pompę hamulcową, dostarczane przez Brembo. Motocykl Rookies ma czterotłoczkowe pojedyncze zaciski, natomiast pojazd teamu Ajo wyposażono w dwutłoczkowe, podwójne zaciski.​


 

NADCHODZI CZAS DRUGIEJ GENERACJI ​

​ ​​

W 5. sezonie istnienia, Formuła E podarowała sobie prezent w postaci drugiej generacji bolidów (Gen 2). Prędkość maksymalna wzrosła z 225 do 280 km/h, natomiast przyspieszenie do „setki” zajmuje teraz tylko 2,8 sekundy. Także, po raz pierwszy kierowcy nie będą musieli udawać się na pit stop w celu wymiany pojazdów – to dzięki większej pojemności baterii.​

 

Większa waga nowych bolidów i konieczność użytkowania tych samych hamulców przez cały dystans wyścigu (brak zmiany bolidu) sprawiły, że Brembo zdecydowało się - jako jedyny dostawca elementów układu hamulcowego na całe mistrzostwa – używać tarcz i klocków karbonowych, aluminiowych 4-tłoczkowych, pojedynczych zacisków i pojedynczej tandemowej pompy hamulcowej, identycznej dla wszystkich zespołów. ​


 

POSUCHA NA POLU ZWYCIĘSTW PRZERWANA​​

​​

​Kiedy Kimi Raikkonen powrócił do zespołu Ferrari w 2014 r., nie wyobrażał sobie, że będzie musiał czekać tak długo, by ponownie stanąć na najwyższym stopniu podium. Czekał bardzo długo, ale jego umiejętności zostały w końcu nagrodzone podczas GP na torze w Austin, gdzie zdominował wyścig. W ten sposób Fin przerwał trwającą od 112 wyścigów serię bez zwycięstwa. ​

 

Brembo zadebiutowało w Formule 1 w 1975 r. jako niewielki dostawca żeliwnych tarcz hamulcowych dla Ferrari. Od tego czasu, wszystkie bolidy produkowane w Maranello zawsze używają komponentów układu hamulcowego Brembo. Począwszy od 1982 r., współpraca poszerzyła się także o zaciski.​

​​

 

NA RAJDACH NADAL MÓWI SIĘ PO FRANCUSKU​​

​ ​

W przeddzień finałowego wyścigu, który odbył się w Australii, o tytuł w Rajdowych Mistrzostwach Świata rywalizowało trzech kierowców. Wygrał ten, który okazał się najlepiej przygotowany mentalnie, czyli Sébastien Ogier. Zwycięstwo oznaczało dla Francuza szósty tytuł mistrzowski z rzędu, każdy zdobyty z liczbą ponad 200 punktów – barierą oddzielającą zawodników dobrych od wielkich.​

 

W 2018 r., zespół M-Sport Ford Fiesta przez cały czas korzystał z układu hamulcowego Brembo. Do rajdów na asfalcie montowano tarcze o średnicy 370 mm, na szutrze używano wersji o średnicy 300 mm, zawsze z oporowym klinem pomiędzy obudową a piastą. Zaciski są wykonane z aluminium i specjalnych stopów, a dodatkiem są superlekkie pedały.​​


 

POBIŁ FANGIO I SAMEGO SIEBIE​

Dziewięć lat temu, zwyciężając w Mistrzostwach Świata Samochodów Turystycznych WTCC, Gabriele Tarquini pobił seniorski rekord, należący do Juana Manuela Fangio: Włoch został mistrzem w wieku 47 lat, podczas gdy Argentyńczyk osiągnął ten sukces, kiedy miał 46 lat. W 2018 roku, 56-letni Tarquini pobił z kolei swój własny rekord, ponownie triumfując w mistrzostwach WTCC.​

 

Aby pokonać resztę stawki po 30 wyścigach mistrzostw, Tarquini użył Hyundaia i30 N TCR w barwach teamu BRC Racing Team. Ten samochód, a także jego bliźniak, którym jeździł Yvan Muller (2. miejsce w mistrzostwach) korzystał z żeliwnych tarcz, aluminiowych zacisków i pompy hamulcowej wyprodukowanych przez Brembo. ​